Do tego magicznego miejsca prowadzi wąska, urokliwa scieżka, położona wśród gajów oliwnych.
W Volubilis natrafiano na ślady osadnictwa neolitycznego, oraz pozostałosci osady uważanej za stolicę berberyjskiego królestwa Maurytanii. Zdobył ją Kaligula i w związku z tym znalazła się pod wpływami Rzymu.
Większość budowli pochodzi z III wieku n.e. Liczba ludności wynosiła wtedy do 20 tysięcy. Po tym , jak Mulaj Idris I (założyciel miasta Fez) postanowił wznieść nowe miasto, stara osada zaczęła podupadać. Największe spustoszenie poczynili jednak nie ludzie, a trzęsienie ziemi w 1755 roku, które zniszczyło miasto. Ponownie na Volubilis zwrócono uwagę w XIX wieku. W końcu dzięki pracom wykopaliskowym finansowanych przez rząd Maroka, dało się przywrócić magię i piękno tego miejsca.
Ten fantastyczny Łuk triumfalny, jako jedyny ocalał po kataklizmie. Jego mury mają grubość około 1 metra. Został wzniesiony przez Marka Aureliusza Sebastenusa ku czci Karakalli i jego matki Julii Domny.
Ruiny sądu, kolumny w stylu korynckim
Wewnatrz dawnego sadu
W domu bogatej Orfei
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz